EMOTIONEEL VOLSLAGEN ONPEILBAAR…DE WINNAAR IS ONVOORSPELBAAR!
Elvira Salet is de sympathieke en gedreven coach en trainer van het juniorenteam van de gewestelijke selectie SprintTeam Oost. Onder haar bevlogen leiding ontpoppen talenten uit Oost Nederland zich. Elvira maakt veel mee en maandelijks deelt ze haar belevenissen en ervaringen met onze nieuwe Sport medewerker: Erik van Luttikhuizen.
Lieve Erik,
De zomer zit er bijna op, nou ja het lijkt net of de zomer pas begonnen is omdat het eindelijk wat minder regent de afgelopen tijd. “I can see clearly now the rain is gone” Erik, ben er ook wel klaar mee, heerlijk die zon elke dag gewoon lekker je fietstraining buiten te kunnen doen. Een vriendin van mij had het plan om in haar boomgaard aan de IJssel een nacht onder de sterrenhemel door te brengen. Tot nu toe niet gelukt door de hoeveelheid regen en ondergelopen weilanden in de uiterwaarden en nu alweer een te volle agenda richting het schaatsseizoen.
Wij hebben een trainingskamp in Inzell achter de rug, zomervakantie voor de schaatsers, één week rust en dan in de vakantieperiode weer aan de slag. We staan alweer 1½ maand op het ijs in Thialf. Ik zie dat de voetbalcompetitie voor jullie ook is begonnen met de eerste mooie overwinning van jouw cluppie op zak tegen Sparta. Hoorde van jou een uitspraak “Van Wonderen kan vertrouwen geven, Van Wonderen kan een groep boven zichzelf uit laten stijgen……” Je riep zelfs enthousiast na de winst op Sparta “Van Wonderen for President”, hahaha. Iemand anders riep: het elftal staat! Geloof kan bergen verzetten, dat was zeker te zien tegen Sparta. Het elftal van jouw cluppie stond…de 800 fans stonden er ook te juichen. De winnaar van de nieuwe competitie is nu nog onvoorspelbaar maar Go Ahead Eagles staat tot nu toe aan de goede kant van de streep en de motivatie spat eraf. Jammer genoeg ging het de laatste wedstrijd tegen Cambuur even iets minder voor jouw cluppie, te veel ruimte gaven ze weg leek het, dat wordt vast in een volgende match voorkomen. Ook dat is topsport, de winnaar is bij elke wedstrijd niet altijd voorspelbaar. Maar het seizoen is nog lang gelukkig.
Het Sportjaar 2021-2022 is een Olympisch seizoen, zowel in de zomer als in de winter.
De Zomerspelen zitten er op en ik viel bijna even in een gat na zoveel mooie sport en emotie in de deze sportzomer, had jij dat ook Erik? Je denkt misschien nu, dat is al weer ver weg, klopt, de tijd gaat razendsnel. Maar wat kregen wij geweldige sportmomenten voorgeschoteld de afgelopen maanden.
Studio Tokio op 1, Droom Zomer op 4. En voor de Spelen startte in dit geweldige zomerseizoen met de prettige lichthese stem van Sebastiaan Timmerman samen met Gio Lippens bij Radio Tour de France. Op de motor bouwt Timmerman de spanning op…. en trekt je mee de Tour in. De Tune erbij voor de laatste meters en je weet de winnaar komt eraan. Het maakte mij blij, gaf me het gevoel dat de zomer was begonnen…. de winnaar van de Tour kwam er aan. Het prachtige beeld van de Franse vlag onder de Arc de Triomphe , de vrijheid in het supporten van de sport was weer terug. De fans stonden er alsof ze nooit weg waren geweest. De Corona weer ver weg….
Hoe anders was dat bij de Olympische Spelen in Japan, gelukkig kwamen de beelden tot ons via de TV. De wonderschone beelden van de Olympische Spelen met Atletiek, Zwemmen, Fietsen, Baanwielrennen, BMX als hoofdmoot voor mij. Een Daphne Schippers emotioneel volslagen onpeilbaar, gooiend met veel ‘frustraties’, een rug die niet mee wilde werken, een geweldige topsporter zwaar gedesillusioneerd, ontgoocheld, een triest beeld, ook dat is topsport, dat weet zij zelf ook. Maar dan de ontlading bij het hordelopen waar ik ook superblij van werd achter de buis, een Femke Bol die brons pakte én gelijk het Europese record, geweldig.
Dan de estafette mannen, halen verrassend zilver op de 4 x 400m! Een dansje vooraf en kijk wat er gebeurt. Een medaille die onvoorspelbaar was wordt werkelijkheid, nog een dansje. Ik hoop echt Erik dat je die mannen ook gezien hebt, GEWELDIG zoveel snelheid, zo veel plezier en zo puur sport bedrijven, een team dat er staat. Denk dat iedereen hier een positieve vibe uit kan halen.
De beelden van Jeffrey Hoogland die bij het baanwielrennen genoegen moest nemen met zilver, zoals hij zelf zei; ‘zilver doet pijn’. De fantastisch sterke prestatie van zwemster in open water Sharon van Rouwendaal wat haar nipt geen goud opleverde, het werd zilver. Prachtige reactie van Van Rouwendaal; ‘ik heb geen Goud verloren, goud ligt op mijn nachtkastje’. Arno Kamminga die maar liefst twee keer zilver pakte in het binnenbad was tevreden met zijn zilveren plakken en voelde zich ook een winnaar.
Zwemster Femke Heemskerk had ook een droom waar zij jaren voor op weg is geweest. In Frankrijk zocht zij zelfs een aantal jaren samen met Rouwendaal haar Olympische geluk bij een trainer die er onorthodoxe trainingsmethodes op na hield. Gelukkig kwam zij tot het besef dat dit niet de weg is naar Olympisch goud. Emotioneel volslagen aan de grond, technisch volkomen kapot getraind en een illusie armer keerde zij terug naar trainer Marcel Wouda. Die een compleet overtrainde Heemskerk terug kreeg. Die leerde haar opnieuw haar sport te omarmen met ‘goed is goed genoeg’. Twee jaar heeft het geduurd om Heemskerk weer op de rit te krijgen, een bizar verhaal. Zij kreeg het plezier terug en mentaal veel sterker begon zij dit jaar aan haar Olympische seizoen. Zij pakt een 6e plek in de Olympische finale op de 100m vrije slag en haar ontlading is groot. Voor de camera’s toont zij emoties die tot dan toe verborgen waren gebleven voor de buitenwereld. “Eindelijk ben ik vrij in mijn hoofd en in mijn lijf, dit is een overwinning op mij zelf” zegt zij. Op 33-jarige leeftijd kan Heemskerk de topsporter in zichzelf omarmen. Een lange weg wordt voltooid, de eeuwige twijfel heeft plaatsgemaakt voor pure blijdschap dat haar Olympische droom voor haar gelukt is. Voor haar voelt die 6e plek in de finale op het koninginnennummer zoals zij zelf zo mooi zegt; ’het geeft mij diep menselijk geluk’. Natuurlijk was het heel mooi geweest om het podium te halen dat besef is er ook maar hier geldt ‘mee doen is na zo’n weg belangrijker dan winnen’.
De onvoorstelbare marathon met peilbaar prachtige emoties van Abdi die zilver wint en die zijn maatje probeerde ‘mee te slepen’ richting het brons. Wat bijzonder genoeg lukte “too close to call” als je de beelden ziet. Een prachtige ontlading volgt na de finish met de top drie.
Helaas, rampen voltrekken zich ook in de Olympische Cirkel: Laurien van Riessen, geen onbekende in de schaatswereld, lag bij het baanwielrennen op koers op het onderdeel Keirin, maar met een ernstige val spatte haar Olympische droom uitéén…. 4 jaar trainen, 4 jaar dromen, 4 jaar plezier, 4 jaar hard trainen, 4 jaar afzien en dan dit, een finish in een ziekenhuis, hoe zwaar en dramatisch is dat? Van Riessen gedroeg zich als een ware winnaar, veel bewondering en respect heb ik voor haar. Bij het BMX ging het mis voor Niek Kimmann, een official stak in de training de baan over en Kimmann kwam eveneens zwaar ten val met als gevolg een scheurtje in zijn knieschijf! Emotioneel onpeilbaar, Kimmann bleef rustig, hij had een droom een missie en de winnaar van de finale was op dat moment nog volslagen onvoorspelbaar, Erik. Kimmann won, een bijzondere prestatie: Goud en eeuwige roem. Deze prestaties en de wijze waarop al deze topsporters kracht, plezier, emotie en blijdschap na de overwinning uitstralen, geven de toekomstige winnaars een stimulans. Dat is maar goed ook want anders spatten er al veel dromen op weg naar de komende Spelen in 4 jaar uitéén bij tegenslagen, Erik. Het is een lange weg, maar je doet het voor dat uiteindelijk begeerde hoogtepunt.
De jeugd die start met een sportcarrière is z’n slordige 10 jaar onderweg, dieptepunten komen en gaan, helaas eigenlijk bij de meesten wel. Elk sportjaar is een nieuwe uitdaging en hun droom, de Olympische Spelen, is een stip op de horizon. Ook de Olympische sporters die de afgelopen Spelen wel het geluk hebben gehad een podium te halen, hebben deze weg afgelegd. En dan nog is er niets te voorspellen “ga je de Spelen halen? ga je goud halen?” Dit geldt ook voor de toekomstige toppers uit het Oosten. En Erik er kwamen al veel toppers uit het Oosten….
De huidige schaatsers uit het Oosten hebben zeker talent, maar in hoeverre zij ooit uiteindelijk de Spelen gaan halen is op dit moment nog veel te vroeg om te bepalen. Zeker als je inmiddels ziet dat het niveau in Nederland van de jeugd t.o.v. de huidige profs wel een groot gat vertoont. Ons Team is cruciaal voor de ontwikkeling van jonge schaatsers uit de regio, zij krijgen een kans. Het is mooi om onderdeel te zijn van de groei naar de top. Het is een ontdekkingsreis elke stap die je kunt maken met de sporter. Soms moeilijke keuzes die gemaakt moeten worden, ga je er volledig voor of zijn de vrienden die gaan stappen toch belangrijker. Lastig want je bent jong en je wilt veel. Toch kenmerkt het echte talent zich door op een gegeven moment een bepaalde mindset te hebben; ‘ik wil de top halen en niets houdt mij tegen’. ‘Taken uitvoeren, je eigen ding doen en wat de concurrentie doet interesseert je niet’. De “next generation” komt eraan, na de aankomende Winterspelen in Beijing (4 febr – 20 febr) komen er nieuw talenten in beeld, die dan in 4 jaar tijd wellicht de Spelen van 2026 in Milaan en Cortina d’Ampezzo gaan bereiken.
De afgelopen Zomerspelen en de aankomende Winterspelen is voor deze jeugd een voorbeeld in hun reis, ga je winnen of verliezen. De eeuwige roem Goud of toch meedoen is ook belangrijk. Wat blijft is dat een winnaar een enorme drive heeft, vaak emotioneel volslagen onpeilbaar is….. en weet dat de winnaar onvoorspelbaar is, dat blijkt elke Spelen weer!
