Mannes Naeff is sportarts en MSK-arts bij Sports Valley, het sportmedisch expertisecentrum van Ziekenhuis Gelderse Vallei in Ede. Hij is bondsarts bij de KNWU (wielerbond), triathlonbond (NTB) en volleybalbond (Nevobo). Bij de Olympische Spelen van Parijs is hij met name aanwezig voor de KNWU. De KNWU zit in een hotel buiten het Olympisch dorp en aldaar is Mannes arts voor het baanwielrennen, wegwielrennen en mountainbiken. Mannes vertelt in deze column over wat hij de afgelopen dagen heeft meegemaakt tijdens de Olympische Spelen.
Maandag 28 juli tot en met vrijdag 2 augustus
Deze week staat voor de KNWU in het teken van de BMX en de wegrit heren en dames.
Bij het BMX ben ik verder niet betrokken, dat neemt een TeamNL collega op zich. Dat heeft mij de gelegenheid gegeven om de eerste 2 wedstrijden van de volleybaldames te bekijken. Eerst maandagochtend om 9:00 uur, waar ze fantastisch begonnen, maar helaas net aan het kortste eind trokken in de 5e set. Toch een hele mooie start die vertrouwen gaf voor de rest van de week. Uiteindelijk is het helaas niet gelukt om een wedstrijd te winnen en zat de Olympische Spelen er op na de poulefase. In deze week veel verschillende dingen kunnen doen. Onder andere ben ik naar het Olympisch dorp geweest om enkele atleten te behandelen als MSK-arts. De wegwielrenners en triathleten kwamen bij ons in het wielerhotel. Gedurende het weekend zou het hele hotel vol zitten met alleen KNWU. Toch wel unieke en enerverende dagen. Sommige stafleden zoals ik zijn dan betrokken bij meerdere disciplines (o.a. wegwielrennen, baanwielrennen, mountainbike, triathlon en/of BMX). De meeste stafleden zijn echter bij 1 discipline betrokken en hebben vaak een staf die al lang samenwerkt. Soms is het best lastig om de aandacht te verdelen en voor mij, omdat ik relatief nieuw ben in de staf, kost het ook wel energie om iedereen (beter) te leren kennen. Maar het is een leuke samenwerking en het was een goed vervolg op de eerste week/dagen in Parijs.
Zaterdag 3 en zondag 4 augustus.
Deze dagen staan voor mij volledig in het teken van de wegwedstrijd. Zaterdag mogen de mannen aftrappen, zondag de vrouwen.
We gingen naar de start met onze auto’s en busjes. Over de Paris 2024 rijbanen kunnen we langs eventuele files rijden (maar dat valt tot nu toe erg mee) naar de start. Bij de ingang worden alle auto’s en accreditaties gecontroleerd. De auto grondig (onder de auto met spiegels, met metaaldetectoren in het handschoenenkastje en een inspectie van de kofferbak) en de accreditaties worden gescand op geldigheid. Zonder accreditatie kom je echt nergens naar binnen, hoe blauw je ogen ook zijn..
Als sportarts ben je aanwezig bij de ploeg tot aan de start. Mocht er vlak voor de start nog iets aan de hand zijn, dan ben je tot op het laatst in de buurt. Soms zijn er dan klachten waar je iets mee moet/kunt doen. Je kunt dan denken aan klachten zoals hoofdpijn of buikpijn, maar soms ook misselijkheid, koorts of klachten van de spieren of gewrichten. Meestal spelen dit soort klachten veel meer op in koersen van een week of langer en is het rondom één daagse koersen zoals nu rustig(er). In de koers valt het dan onder verantwoordelijkheid van de organisatie/koersdokter. Na de koers, of als de renner uit koers gaat, neem ik het als dokter van de ploeg/het land dan weer over.
Tekst gaat verder onder de foto
De start (en finish) was beide dagen op een fantastische plek (onder de Eiffeltoren) en ik vond het wel echt bijzonder om hier ook te mogen staan.
Toen de start eenmaal achter de rug was kon ik naar een ‘bottle point’ gaan om te helpen bidonnen aan te geven. Uiteindelijk lukte het gelukkig (dat was nog onzeker) om een soigneur later naar ‘mijn post’ te laten komen, zodat die de bevoorrading verder kon doen. Ik was dan weer op tijd bij de finish om eventuele medische zaken af te handelen. Je moet dan denken aan ondersteuning bij dopingcontroles of medisch onderzoek of behandeling na een valpartij. Bij grote wedstrijden zoals nu, is de medische zorg rondom een koers erg goed geregeld. Echografie, röntgenonderzoek of een CT-scan (bij bijvoorbeeld vermoeden op een breuk) is aanwezig zodat je meteen na de finish je onderzoek kan laten uitvoeren. Over de rit zelf houd ik het kort, dat heeft iedereen kunnen zien en lezen: Remco Evenepoel was een briljante winnaar, maar wij hadden natuurlijk gehoopt dat de gouden medaille voor TeamNL zou zijn. Zondag was in dat opzicht een veel mooiere dag. De dag begon wat later (de dames hebben een kortere koers) en het resultaat was veel mooier (zilveren medaille). De dames hadden echter maar 1 doel voor ogen (goud), waardoor er zeker ook teleurstelling was, maar hopelijk zijn ze straks trots dat ze alles gegeven hebben en een prachtige zilveren plak hebben bemachtigd met het team. Het blijft soms gek dat je in een teamsport die wielrennen eigenlijk is, maar 1 persoon de aandacht en de medaille geeft. In een echte ‘teamsport’ zoals voetbal of handbal is het natuurlijk ondenkbaar dat je alleen de scorende spits de prijs geeft en de rest van het team niet. En dat terwijl er in het wielrennen ook teamafspraken gemaakt worden en tactieken besproken (en uitgevoerd). Maar goed, als sportarts maak je de regels van de sport niet… Maar Marianne Vos verdient natuurlijk ook alle credits voor een geweldige race en een fantastische carrière. De ochtend na de wegritten zijn de wegwielrenners ook weer vertrokken uit ons hotel en vanmorgen vertrokken ook de triatleten na hun triathlon van gister. Het is dus inmiddels veel rustiger in het hotel!
Vandaag (maandag 6 augustus) was alweer de eerste dag van het baanwielrennen. ’s morgens is er een training voor de duurgroep, waarbij de baan een beetje ‘verkend’ werd. Wel echt mooi hoor, zo’n wielerbaan met dan de Olympische ringen er op! Je merkt toch wel aan alles dat de Olympische Spelen immens groot is en ik heb kippenvel als het baantoernooi officieel geopend wordt. Vanaf 17.00 uur is het de dag van de teamsprint (vrouwen tot en met de evt. finale) en de heren alleen de kwalificatie. Uiteindelijk was ik ongeveer vanaf 11.00 uur tot 21.30 uur op de baan. Dus vanaf de eerste training tot aan het afronden van de laatste dopingcontrole. Als er medisch geen belangrijke taken zijn kan ik helpen met andere zaken zoals fietsen verplaatsen, herstel maken en vooral beschikbaar zijn voor als er medische of niet medische zaken geregeld moeten worden. Na een goede dag, maar helaas nog zonder medaille, is het morgen de dag van de teamsprint mannen! Hopelijk maken ze hun favorietenstatus waar!
Tip ons:
Heb jij nieuws uit Salland en wil je ons daarvan op de hoogte brengen?
Mail ons via redactie@salland1.nl
