Op Summercamp werden eerder dit jaar Oekraïnse vluchtelingen opgevangen, dit is allemaal goed verlopen. Er was veel steun en hulp voor deze groep, ook vanuit de dorpsgemeenschap. Nu lijkt het gevoel anders van de omwonenden. Een andere groep, die van 150 jongens uit voornamelijk Syrië en Eritrea zullen binnenkort worden opgevangen.
Zo goed mogelijk
Het COA is nauw betrokken bij deze opvang van toch wel flink kwetsbare jongeren. “Ze komen alleen, maar allemaal met een ander verhaal, soms is mensensmokkel aan de orde, anderen hebben al heel wat landen doorgereisd om uiteindelijk hier te belanden, “zegt Brigitte, medewerkster van het COA. Het is niet gemakkelijk, aldus de medewerkster. De grote toestroom aan vluchtelingen, wachten op procedures en personeelstekorten in alle sectoren, ook die van ons ”
Zorgen van omwonenden over “testosteronbommen”
Geluiden van bewoners waren met name zorgen over veiligheid en ongewenst gedrag, criminaliteit. Een aantal mensen uittten de zorgen over zwervende groepjes, al dan niet met trauma’s en ook opspelende hormonen werden genoemd. De beide burgemeesters Martijn Dadema en Yvonne van Mastrigt begrepen deze zorgen maar konden deze niet volledig wegnemen.
“Er zal altijd iets gebeuren, gaf burgemeester van Olst-Wijhe aan. Maar we kunnen deze groep mensen niet aan hun lot overlaten.” Yvonne van Mastrigt – interim burgemeester Olst-Wijhe
Martijn Dadema voegde hier aan toe dat er vanuit het Rijk bij iedere gemeente een taakstelling ligt om dit op te lossen en hieraan wil hij dan ook voldoen.
De onrust bleef voelbaar en beide burgemeersters gingen nogmaals met onwonenden in gesprek. Er werd besloten over enkele weken weer bij elkaar te komen om door te spreken waar het hapert en mensen betrokken te houden.
Goede locatie
Eigenaar Gert Kelder liet de vertrekken zien waar de jongens gehuisvest worden en gaf aan niet eerder vluchtelingen te willen ontvangen voordat alles geregeld is en schoon is. “We weten dat ze wachten, maar het moet tiptop in orde zijn, ” aldus Gert. Hij sprak zijn dank uit over de samenwerking met het COA. De bedden zijn door hen geregeld en zij hebben ook voor opslag gezorgd voor mijn spullen. Gert heeft een zestal gemotiveerde medewerkers uit eigen stal kunnen regelen om te helpen de komende tijd. Die kon ik op tijd vasthouden, want we zitten hier met seizoenswerk. “Zij zijn goed geschoold, veelal hebben een opleiding Social Work of doen de PABO, hier ben ik erg blij mee”
Wat doen vluchtelingen overdag als ze nog niet naar school kunnen? Gaan ze overlast geven?
Dit was een van de vragen van de bewoners. Yvonne van Mastrigt gaf aan dat de vluchtelingen leerplichtig zijn en dat onderwijs zo snel mogelijk wordt opgestart. In de eerste plaats staat tot rust komen en een dagprogramma centraal, waarbij aandacht is voor sport, muziek en gezond eten, oftewel regelmaat. Het dagprogramma, valt onder verantwoordelijkheid van het COA en personeel van Summercamp. Ze mogen uiteraard ook van het terrein af want ze hetbben wel recht op vrije tijd. Hier zijn de meeste zorgen over, vooral groepsvorming en het daarbij horende gedrag. Een bewoner liet weten haar kinderen niet alleen in deze omgeving te laten fietsen uit angst voor onzedelijkheden. De burgemeester van Olst-Wijhe gaf aan dit te begrijpen maar wilde niet er van uitgaan dat dit ook gaat gebeuren. “We geven ze ook goede voorlichting, ” en beloofde de bewoner nog even apart hierover te spreken.
Een politiewoordvoerder vertelde ons dat vooral ingezet wordt op controle van buiten naar binnen en op een goede preventieve werking. “We hebben op andere locaties amper problemen gehad, aldus de wijkagent. Er is 24/7 beveiliging aanwezig op het terrein en buiten het terrein lopen 2 BOA’s. Dit wordt aangescherpt als dit nodig is.
Donker terrein
Een bewoner gaf aan dat de verlichting al langer een probleem is mensen de jongeren niet goed kunnen zien maar ook andersom. Hierop wordt actie ondernomen door de Gemeente, stelt Dadema. Het COA meldt hierover ook dat angst niet alleen leeft van bewoners naar vluchtelingen, maar zeker ook andersom. Zij moeten zich ook weer veilig leren voelen en daar willen ze met z’n allen naar toe werken. Een veilig, tijdelijk onderkomen voor deze mensen waar ze met een goed gevoel op terug kunnen kijken.
Door: Sonja Veneman
