Het Vrijwilligers Platform en de gemeente Olst-Wijhe vinden dat het vrijwilligerswerk meer waardering verdient. Daarom tweemaandelijks aandacht hiervoor middels een interview met een enthousiaste vrijwilliger. Dit maal Tarik Younis, vrijwilliger bij Stichting Kulturhus Olst-Wijhe. Als voorbeeld voor al die andere organisaties en vrijwilligers die ieder afzonderlijk zo van onschatbare waarde zijn voor onze gemeenschap
Gastvrijheid
Gastvrij worden we onthaald door Tarik Younis: ?Welkom, kom binnen.? Hapjes met walnoot, amandel, dadels en kokos worden voor ons klaargezet. En een kopje koffie of thee. In 2003 is Tarik vanuit de grote stad Mosoel in Irak naar Nederland gekomen. Hij had betaald om naar Zweden gebracht te worden; gesmokkeld onder een vrachtwagen. Irak en Iran raakten verwikkeld in de Perzische Golfoorlog. Van beroep was hij leraar, maar moest als militair het leger in. Tijdens de oorlog is zijn broer overleden. Irak is afgegleden naar de groep minst ontwikkelde landen in de wereld. In Nederland werd Tarik afgezet en stond hij zonder paspoort langs de weg. ?Aardige politiemensen hebben mij naar het asielzoekerscentrum in Assen gebracht.? Hierna volgden plaatsingen in Ter Apel en Wapenveld. Binnen een half jaar rondt hij de inburgeringcursus (niveau 2) af.
Vrijwilligerswerk Holstohus
Ongeveer4,5 jaar later krijgt hij een huis in Olst. Daarna komt zijn gezin over; zijn vrouw en zoon. In Nederland krijgen ze samen nog 2 kinderen. Zijn vrouw spreekt nog niet zo goed Nederlands, maar start binnenkort met een cursus in Zwolle. Tarik heeft inmiddels verschillende baantjes gehad, gewerkt in Boskamp en afgelopen zomer bij een Timmerbedrijf in Wijhe. Op dit moment kan hij helaas geen betaald werk vinden en heeft de gemeente vrijwilligerswerk bij het Holstohus voorgesteld. Stilzitten vindt hij niets en hij heeft graag contact met andere mensen. Dit werk zorgt er ook voor dat hij goed kan slapen en niet gaat malen. Elke ochtend begint hij om 9 uur, 5 dagen per week; vaatwasser en wasmachine vullen, zalen klaarzetten en aan kant maken. Hij heeft leuke collega?s en ontmoet aardige en vrolijke mensen.
Irak
In Irak is er geen sprake van vrijwilligerswerk. Mensen leven daar veel meer bij de dag. Er heerst een andere levensstandaard; als je daar geen werk hebt, dan heb je ook geen inkomen en niets om van te leven. ?In Nederland zijn de mensen meer gewend om naar de toekomst te kijken, bezig met vooruit zien. Bovendien is het voor de kinderen rustiger om in een dorp te wonen dan in een grote stad.? Zijn familie mist hij natuurlijk wel. Zijn gezin leeft volgens het Islamitisch geloof. Tarik: ?Mensen helpen is in Irak vanzelfsprekend. Dat heet geen vrijwilligerswerk, maar dat doe je gewoon?.
