Voetballer Mendes Moreira heeft wel eens ruzie met zijn buurman. De buurman mishandelt zijn eigen hond bij tijd en wijlen. De hond heeft onlangs een voetganger in zijn kuit gebeten. De voetganger sist en vloekt als hij op het zebrapad moet uitwijken voor een scooterrijder…
Door Jan van Kessel
…De scooterrijder steekt zijn middelvinger op als hij moet afremmen voor een fietser. De fietser rijdt over de stoep en snijdt al vloekend een moeder met kinderwagen de pas af. De vrouw schrikt zich een hoedje en scheldt een man uit die haar vriendelijk vraagt te kalmeren. De man in kwestie is thuis een tiran voor zijn vrouw. Zijn vrouw maakt nare grapjes over de buurman die een jood is. De jood scheldt op de kassière van AH omdat zij niet snel genoeg scant. De kassière vindt haar schoonmoeder een kreng en laat dat in woord en gebaar weten. De schoonmoeder haat haar man omdat hij te veel drinkt, ze lengt de fles jenever aan met water. De drinkende man is een schilder en fluit vanaf de steiger naar een jonge vrouw. De jonge vrouw tergt haar partner door hem af en toe zwartje te noemen. De jonge vrouw is de vriendin van Mendes Moreira.
Zo staan ze in een kring. Vreemde mensen met elkaar verbonden omdat ze iets gemeenschappelijks hebben. Geen enkele van hen is vrij van zonden. Geen enkele is vrij van discriminatie. Niemand is daar vrij van. En misschien versterken ze elkaars gedrag ook nog wel.
Niemand is vrij van ongewenste gedachten en daden. Ook Rutte niet, ook Wijnaldum niet.
Het heeft geen zin om oplossingen te zoeken die slechts de oppervlakte raken. Dit verhaal gaat niet over discriminatie, dit verhaal gaat over ongewenst gedrag en ongewenste gedachten in algemene zin.
Oplossingen moeten in de diepte worden gevonden. Als de temperatuur op aarde twee graden stijgt heeft het weinig zin om meer zakdoeken te importeren. Discriminatie of welke andere vorm van wanstaltig of aanvallend gedrag ook dient in de mens zelf op te lossen. En we moeten nu niet alleen maar wijzen naar de mensen die zich op dit moment opzichtig misdragen.
Je mag jezelf in alle redelijkheid afvragen: hoe heilig ben ik? Wat kan ik bijdragen om de wereld een stuk prettiger te maken? We worden hier slechts uitgenodigd om een mooiere versie van onszelf te worden en die aan de wereld te laten zien.
Als we op die uitnodiging ingaan, wordt de wereld een plek waar je wilt leven, waar je wilt zijn. En wie wil dat nou niet?
Het bericht Jan van Kessel: Ook op dinsdag zie ik graag vrede verscheen eerst op Opinie in Salland.
