Bron: RTVOOst
Met een gemengd gevoel keek Michael Sijbom, directeur-bestuurder van natuurorganisatie Landschap Overijssel, afgelopen vrijdag naar de presentatie van de stikstofmaatregelen. “Ik ben tevreden met deze maatregelen, maar ik heb ook te doen met de emoties van mensen”, zo blikt hij een halve week later terug.
Nog even kort: in 2030 (over acht jaar) moet de stikstofuitstoot in Overijssel met 41 procent zijn gedaald. Maar de doelstellingen verschillen zo ongeveer van dorp tot dorp. Op de ene plek in Overijssel moet er meer dan 70 procent bespaard worden, de andere plek hoeft maar 12 procent reductie zien te vinden.
Biodiversiteit
Het toverwoord bij Sijbom is ‘biodiversiteit’. Daar draait het volgens Landschap Overijssel allemaal om. Door het terugbrengen van de stikstofuitstoot, moet er weer meer biodiversiteit komen.
Onze natuurgebieden zijn zo zuur als azijn
“We moeten de mensen wijzen op de kwaliteit van de natuur”, vertelt Sijbom. “Je ziet welke planten er wel groeien en welke er verdrongen worden. Bepaalde planten, zoals bramen en brandnetels, groeien goed op stikstof. Maar andere planten lijden eronder.”
Naast de gevolgen voor de planten, zijn de gevolgen voor de bodem en de dieren niet gering. “Je ziet dat in onze natuurgebieden de grond zo zuur is als azijn. Verder is er op het platteland een enorme teruggang in de weidevogelpopulatie. Ten slotte is ook de hoeveelheid insecten is teruggelopen.”
Sijbom kan zich de woede van de boeren wel voorstellen. “Ik denk niet dat we moeten zeggen dat de boeren schuld zijn van het probleem. Het is een maatschappelijk punt. Iedereen heeft de boeren gestimuleerd om te groeien, groeien en nogmaals te groeien. De banken, veevoederbedrijven en de overheid hebben dat gedaan.”
Ik spreek veel boeren die ook realiseren dat het anders moet
“Daar komt bij dat boeren niet zijn gegroeid in inkomen. Maar de maatschappij heeft er wel flink van geprofiteerd, bijvoorbeeld van de lage prijzen in de supermarkt. Daardoor hebben ze grote winsten gedraaid. Datzelfde geldt voor de banken.”
‘Het moet anders’
Hoewel er een groep boeren is die het stikstofprobleem niet erkent, ziet Sijbom aan de andere kant ook boeren die wél willen meedenken. “Ik spreek heel veel boeren die realiseren dat het anders moet, maar die het perspectief missen. Je hebt op het platteland enerzijds de leefbaarheid, maar dat moet hand in hand gaan met de biodiversiteit. We kunnen ook niet in een natuur leven waar het hartstikke slecht mee gaat.”
“Daarom werken wij met boeren samen om te kijken hoe we de biodiversiteit kunnen verbeteren. We hebben 160 pachtovereenkomsten op onze gronden aan agrariërs. Die gebruiken het onder bepaalde voorwaarden. Wil je die veranderingen in de landbouw, dan moet je ze ook een perspectief en een verdienmodel aanbieden”, is zijn visie.
Met die boeren wil Sijbom blijven samenwerken. “Ik denk juist dat een platteland zonder boeren gewoon niet kan. Maar, we zullen wel allemaal onze bijdrage moeten leveren aan de transitie”, besluit hij.
