Zorg is onderdeel van ons dagelijkse leven maar beslist niet hip te noemen. Als het zo uitkomt hoort het bij de vitale sectoren van onze samenleving en door corona is dat aangewakkerd. We worden met de neus op de zorgfeiten gedrukt, maar waar het nu een verbindende rol zou kunnen hebben, is zorg juist reden voor toenemende verdeeldheid.
Ondanks fantastische Jerusalema acties, zit zorg zit nog steeds op de schopstoel en is het een ondergeschoven kindje. Leven met zorg betekent vaak fors inleveren op de kwaliteit van het hele (gezins)leven. Dat is niet gezond en zou niet zo moeten zijn in een land waar alles zo goed voor elkaar is.
Vroeg of laat krijgen we allemaal met zorg te maken. Soms van korte duur, soms blijvend. In veel situaties worden gezinslevens 24/7 bepaald door zorgvragen van een gezinslid. Of het nu gaat om een uitval, ziekte, handicap of gewoon ‘ouder worden’, zorg heeft grote impact op het leven thuis en daarbuiten. Als je niet zelf in die situatie zit, is dat een andere wereld, waar je (nu even) niets mee hoeft. Hoewel het iedereen aangaat, maakt zorg vaak ongemakkelijk en houden we het zoveel mogelijk buiten de deur. De kwetsbaarheid ervan lijkt te lastig om bij de kop te pakken. Als zorgvrager word je leven vaak klein, voel je je eenzaam en verdrietig. Als buitenstaander is het lastig om dat te doorbreken. Zorg doet dan ook beroep op maatschappelijke-, economische- en politieke aandacht.
Waarom zouden we zorg niet beter laten aansluiten bij ons dagelijkse leven, gewoon en informeel? Op een plek zonder drempel, waar je vragen kunt stellen, je zorgen kunt delen en mensen ontmoet die iets voor jou kunnen betekenen. Waarom geen onafhankelijk advies van mensen met een luisterend oor en verstand van zaken? Meedenkend over jouw situatie, voordat je het formele zorgland in moet en daar verstrikt raakt.
Waarom zouden we ook het ‘zorg- en doelgroep denken’ niet wat meer loslaten en in plaats daarvan denken in mensen die samen leven en er voor elkaar kunnen zijn. Deze inclusieve gedachte brengt me terug naar Canada waar ik die connectie heel sterk heb gevoeld. Het vanzelfsprekende karakter ervan zou ik iedereen toewensen.
Waarom zouden we ook niet alles wat lichter en simpeler maken, voordat zorgzwaarte en complexiteit de overhand nemen. Waarom niet zorgzaamheid opwaarderen tot hippe, vitale eigenschap en eigentijdse ontmoetingsplekken creëren in een huiselijke sfeer waar de keukentafel uitnodigt om aan te schuiven. Eigenlijk zou er gewoon een winkel in de buurt moeten zijn waar je terecht kunt voor dagelijkse behoeften als het gaat om welzijn en zorg. Winkelen op jouw moment, fysiek of online, als jij die boodschappen nodig hebt
Om die beweging verder op gang te brengen, openden wij deze zomer de deuren van Zorgadvieswinkel Beleefstijl Salland in Wijhe. Een unieke winkel voor alle vragen op het gebied van welzijn en zorg. We zijn er voor jouw vragen klein of groot. En heb je geen zorgvraag? Dan ben je ook van harte welkom, ook alleen voor een kop koffie.
Naast onze dienstverlening, creëren we met zorg een uniek assortiment fysieke producten van uiteenlopende leveranciers en ontwikkelaars. Zo kun je informatie opdoen over hulpmiddelen en geïnspireerd raken door comfort- en technologische zorgoplossingen waarvan je het bestaan niet wist, en kunt ontdekken wat voor jou van betekenis kan zijn.
Vragen van klanten zijn leidend in het winkelaanbod. Achter de schermen wordt gewerkt aan een eigentijdse webwinkel met zowel diensten als producten voor welzijn en zorg. Het is even wennen zo’n lokale conceptstore met een meer dan lokaal bereik, maar gaandeweg willen we met deze modelwinkel laten zien dat een goed leven mogelijk is, ook als je op zorg bent aangewezen. Loop -na de herfstvakantie- gewoon eens binnen. Je bent van harte welkom!
Mia Nijland
Orthopedagoog intensieve zorg & kwaliteit van leven
www.qolcentre.eu
www.beleefstijlsalland.nl
Het bericht Mia Nijland: “Zorg is nog steeds een ondergeschoven kindje” verscheen eerst op Opinie in Salland.
