Hij was een spraakmakende en meelevende pastor in de Deventer Broederenkerk. Ook was hij grondlegger en mededirecteur van Klooster Nieuw Sion in Diepenveen. Maar na een rijk rooms werkzaam leven gaat Peter Dullaert (66) met pensioen. En heeft hij alle vrijheid om te dealen met zijn andere passie: heilige handel. “Ik hou van religieuze kunst”, zegt Dullaert.
Op luttele meters afstand van de plek waar Geert Groot (grondlegger van de moderne devotie) ooit begraven lag, richt Peter Dullaert zijn galerie met religieuze kunst in. Naast de Oude Mariakerk, hartje binnenstad Deventer, vullen wanden vol iconen en beelden met een rijke geloofsgeschiedenis de ruimte.
“Toen ik nog pastor van de Broederenkerk was, wilde ik geen zaken doen met mijn parochianen”, zegt Dullaert. “Maar na mijn pensioen voel ik me daar veel vrijer in.”
Peter Dullaert werd geboren in een Zutphense middenstandsfamilie, handelde al toen hij net zestien jaar was en had zijn eerste antiekwinkel toen hij negentien was. Maar het geloof riep. Kerk en klooster raakten voor altijd diep verankerd in zijn hart. Waar hij ooit begon als jonge pastor in de Raalter Pauluskerk, maakte hij vervolgens een razende doorstart als bevlogen pastor van de Deventer Broederenkerk (16 jaar lang), was hij manager bij de Katholieke Bijbelstichting en directeur bij uitgeverij Adveniat. In 2017 werd hij mede-directeur van Klooster Nieuw Sion, nadat de monniken de abdij Sion eind 2015 hadden verlaten.
Het raakt aan zijn positie als vertrouwenspersoon die hij als pastor altijd ingenomen heeft. Het is een rol die hem op het lijf is geschreven. Betrokken bij de medemens, een luisterend oor en een welgemeend advies. Dat is Peter Dullaert. Ook nu zijn afscheid als mededirecteur een feit is, zal hij die rol in de moderne kloostergemeenschap die Nieuw Sion is blijven vervullen.
“De zakelijke verantwoordelijkheid heb ik neergelegd”, zegt hij. “Maar ik zal me nog wel bezighouden met de geestelijke begeleiding. Vorm en inhoud geven aan de gebeden bijvoorbeeld. En kijken hoe het gaat met de bewoners, dat soort dingen. Ik zou het ook vreselijk vinden om totaal met pensioen te zijn en me helemaal niet meer met Nieuw Sion te bemoeien. Want het belangrijkste is dat ik bij deze gemeenschap hoor en dat heel fijn vind.”
Geheimhouding
Eerder als pastor van de Deventer Broederenkerk maakte Dullaert in de jaren negentig en aan het begin van deze eeuw naam en faam als initiatiefnemer van spraakmakende acties. De autoloze zondag in Deventer en de nachtelijke acties voor vluchtelingen kregen landelijke navolging. Over zijn tijd als pastor in de Broederenkerk kan hij een boek schrijven, zegt Dullaert: “Ik heb hier de gekste dingen meegemaakt. Van afgrijselijk, tot heel erg mooi. Ik heb uitvaarten gedaan van mensen die vermoord zijn. Zelfdoding ook. Maar ook de mooiste processies, communiefeesten en huwelijken met geweldige gospelkoren. Maar dat boek komt er niet, omdat er ook heel veel geheimhouding bij zit.”
De periode als pastor bij de Broederenkerk ligt inmiddels alweer zestien jaar achter hem. Dullaert bekleedde daarna andere functies (zie kader) en vond zijn plek bij klooster Nieuw Sion. De katholieke kerk kreeg in die periode te maken met schandalen en leegloop. Toch voelt Dullaert zich nog steeds verbonden met de katholieke kerk. “Dat is ook iets emotioneels, een gevoelsmatige relatie. Hoewel je ook de ogen niet kunt sluiten voor de negatieve dingen.”Nieuwe religieuze vormen
Dullaert: “Ik denk wel dat het geloof zich in de loop der jaren steeds meer verbreed heeft. Allereerst omdat Klooster Nieuw Sion een oecumenisch initiatief is door de verbondenheid van ieder die gelooft en ieder die van goede wil is. Het heeft me ook in contact gebracht met hoe belangrijke nieuwe vormen van religieus beleven of religieus gemeenschapsleven zijn. En daarbij is een klooster of een religieuze gemeenschap anders dan een kerk. Een klooster is bidden met elkaar, maar ook werken met elkaar.”
De pensionado voelt zich er prima bij. De gang van zijn huis op landgoed De Kranenkamp naar het nabijgelegen Sion is snel gemaakt. “Ik had niet kunnen bedenken dat Klooster Nieuw Sion zo mooi zou worden. Daar ben ik stomverbaasd over”, zegt Dullaert als het gaat om de kloosterontwikkelingen na het vertrek van de monniken nu zeven jaar geleden. “Het meest nog wel over dat het gebed altijd maar doorgaat. Vier keer per dag luidt de klok. En dat daar zoveel jonge mensen aan meedoen, vind ik heel erg mooi.”
Gezelligheid
Maar ook de enorme stilte die nog steeds in het klooster te vinden is, kan Dullaert zeer bekoren. Net als de levendigheid in de koffieschenkerij, die sinds anderhalf jaar op het kloostercomplex te vinden is. “Want”, zegt Peter Dullaert met stralende lach. “Ik houd natuurlijk ook van gezelligheid.”
